Blog

"Weet je zeker dat het er geen twee zijn?"

Zwanger zijn is iets bijzonders. Een zaadje en een eitje hebben zich samengevoegd én genesteld in jouw baarmoeder. Als moeder krijg je daar een lading hormonen bij cadeau. Deze hormonen hebben een fantastische functie maar zorgen er ook voor dat je als zwangere vrouw op je kwetsbaarst bent.

Alles verandert. Je krijgt een ander lichaam, voelt de baby in jouw buik groeien en komt de nodige kilo's aan. Dit is niet voor niks. Jouw lichaam spaart vet op om de baby te voorzien van alle voedingsstoffen die hij of zij nodig heeft om te kunnen groeien en ontwikkelen.

Op dit moment mag ik dit allemaal voor een 4e keer meemaken en dat is fantastisch. Toch blijft het mij verbazen wat voor opmerkingen mensen kunnen maken zonder erbij na te denken wat dit psychologisch met een zwangere vrouw doet.

Ik ben 30 weken zwanger en ben ontzettend trots op mijn groeiende buik. Maar niet alleen mijn buik groeit. Ook mijn gezicht wordt boller, benen worden dikker en sommige ringen passen niet meer. Is dit erg? Nee, zeker niet! Het is gezond en het lichaam bereidt zich langzaam voor op een naderende bevalling en kraamtijd. Toch maken al deze veranderingen mij op bepaalde momenten onzeker.
Zo kreeg ik een paar dagen geleden uit het niets de opmerking: "Weet je zeker dat het er geen twee zijn?"
Ondanks dat mij dit vaker is overkomen en ik echt niet gediend ben van dit soort opmerkingen, was ik niet voorbereid. Ik klap dicht en weet ondanks mijn vermogen om erg adrem te zijn niet wat ik moet zeggen.

Pas na een uur bedenk ik vanalles wat ik had móeten zeggen. Natuurlijk kan ik bedenken dat het niet kwaad bedoeld is. Toch is het wel een kwade opmerking. Met zo'n "grapje" raakt iemand de kern.

Het doet pijn om te horen dat je dik bent. Zwanger of niet het is niet leuk om te horen. Zo is het ook niet leuk om te horen dat je te dun bent. Ik herinner mij 's avonds mijn vorige zwangerschap. Ik kwam veel aan (lees ruim 20 kilo) en daar was ik mijzelf ook zeker van bewust. Toch vonden mensen op mijn werk het leuk om te waggelen als ze mij tegemoet kwamen lopen en te zeggen dat ik wel erg groot was voor mijn termijn. Het deed zoveel met mij dat ik 's ochtends huilend voor mijn kledingkast stond omdat ik niet wist wat ik aan moest trekken om mijn buik en vet zoveel mogelijk te verbloemen.

Dit hoort niet! Je hoort trots te zijn op jouw zwangere lijf. Het is geweldig dat een vrouwenlichaam dit kan en daar mag niemand iets negatiefs over zeggen.

Dus mijn oproep aan alle mensen die graag iets zeggen over die bijzondere bolle buik.. Hou het leuk! Zeg hoe mooi en bijzonder je het vindt en hou je grapjes die niet grappig zijn voor je. Het doet meer met een zwangere vrouw dan je denkt.

Liefs, Maud